‘Links af, alstublieft,’ zeg ik tegen Ali, de taxichauffeur. ‘Pardon?’ reageert hij ietwat geïrriteerd. ‘Hier links af alstublieft.’ ‘Nee hoor rechtdoor’, antwoordt hij. ‘Nee, hier linksaf!!’ Ali trapt vervolgens vol op de rem en stuurt mopperend de krakkemikkige Lada abrupt naar links. De auto achter ons rijdt bijna tegen ons aan. Een concert van claxons verdooft onze oren. De tassen met boodschappen vliegen door de auto. Maar dat kan Ali niks schelen. Een stelletje buitenlandse vrouwen dat hèm de weg wijst in zijn stad Baku?! Dat is ondenkbaar!!
Maar de taximeter loopt en wij laten ons niet graag belazeren. ‘Rechtsaf?’ brult Ali. ‘Nee rechtdoor alstublieft.’ Bij de volgende kruising negeert hij alle andere auto’s, scheurt volgas rechtdoor en wij kunnen alleen maar hopen dat we deze rit overleven. Gelukkig doorstaat de Lada deze manoeuvre. En wij dus ook. ‘Ali, hier naar rechts. Moj dom’, zeg ik in mijn beste Russisch. Aangekomen bij ons huis rapen we de boodschappen weer bij elkaar, betalen een paar Manat en opgelucht stappen we de wagen uit.
Zo gaan de meeste taxiritten hier. Wij kennen inmiddels de weg naar ons huis wel, maar als je als westerling vertelt waar je naar toe wilt, gaat dat (letterlijk) niet zonder horten en stoten. Ik maak er iedere keer weer een grap over; over een week gaan we voor kerst naar huis, en dat wil ik nog graag meemaken! Maar iedere taxirit is hier levensgevaarlijk.
Aan die korte vakantie ben ik wel toe. Niet alleen door de doldwaze taxiritten, maar de afgelopen weken waren best vermoeiend. Ik geef het eerlijk toe. Wennen aan de cultuur, de stad leren kennen, wennen aan de mentaliteit binnen de club en ik woon inmiddels in mijn derde (!) appartement. Soms met, en soms zonder water en functionerende verwarming. Ik heb wel besloten om in dit appartement te blijven. Dicht bij mijn leuke Nederlandse teamgenootjes.
Dit jaar mag ik met kerst een week naar Nederland. Wat een luxe. De staf van ons team komt uit Italië en daar is kerst heilig. Zij willen graag naar huis en dus mogen wij ook. De club is blij want we zijn door naar de volgende ronde van de Champions League en we behoren tot de top drie in onze competitie. De manier waarop maakt in principe niet uit, de targets zijn gehaald.
Dus komend weekend heerlijk naar ons huis in Amsterdam, naar mijn favoriete kapper, ik ga uren in de AH rondlopen, familie en vrienden bezoeken en kerststollen en oliebollen eten. Als ik op Schiphol land, kan ik niet wachten op een rustgevende taxirit naar huis. Zonder een Ali uit Baku die mij hartkloppingen bezorgt.
