Volleybalkrant wil het bij de nieuwste stelling graag even over Nimir Abdelaziz hebben. De spelverdeler van Oranje, die toch wordt gezien als het grootste talent van Nederlandse bodem, komt de laatste jaren in competitieverband nauwelijks aan de bak. En nog steeds niet.
Abadelaziz speelt bij zijn Italiaanse club Cuneo nauwelijks en dat is niet verrassend want hij heeft de Servische wereldster Nicola Grbic voor zich. Maar vorig seizoen, bij Belluno, kwam hij ook al niet veel aan de bak. Het jaar daarvoor speelde hij – mede door een blessure – niet het hele seizoen bij Zwolle. En het jaar daarvoor zat hij op de bank bij Dynamo. Die club had hij verruild voor Martinus waar hij ook al niet zo veel speelde.
Is het niet juist voor de eerste spelverdeler van Oranje belangrijk dat hij iedere week onder druk zijn oplossingen moet zoeken? En moet Abdelaziz daarom maar eens snel gaan kiezen voor een club waar hij wel aan de bak komt? Of is het juist goed dat hij bij zo’n Italiaanse topclub wekelijk met echt grote jongens traint? En kan hij juist veel leren van ‘concurrent’ Grbic?
Laat ons even weten wat je er van denkt bij de nieuwste stelling.
Bij de laatstgehouden stelling bleek overigens dat 66 procent van de stemmers denkt dat je van doping niet beter gaat volleyballen. Beter maar niet gebruiken dus.
