De komende twee weken zal de Volleybalkrant u op de hoogte houden van de ontwikkelingen in het Olympisch volleybaltoernooi bij zowel de mannen als de vrouwen. Laatstgenoemden openen het toernooi komende zaterdag, met de Verenigde Staten als favoriet, maar met een hele rits gevaarlijke outsiders direct daarachter.
Wat meteen opvalt deze Olympische Spelen is de indeling van de twee poules van zes. Poule B is namelijk op voorhand veel sterker bezet dan poule A. Met de Verenigde Staten, Brazilië, Servië, China en Turkije zitten in poule B maar liefst vijf teams die op zijn minst een podiumkandidaat zijn terwijl Korea op een goede dag ook een hele lastige klant is. Toch zullen er van die zes twee moeten afvallen na de poulefase. Vergelijk dat eens met poule A. Natuurlijk, Rusland en Italië zijn toplanden maar daarna wordt het al snel minder. Japan en Dominicaanse Republiek zijn eigenlijk geen serieuze kanshebbers op eremetaal en Algerije en gastland Groot-Brittannië doen voor spek en bonen mee. Meest opvallende afwezige is Cuba, dat na drie Olympische titels op rij (1992, 1996, 2000) ver teruggezakt is.
Hoewel er dus zeven podiumkandidaten zijn, beginnen de Verenigde Staten als de grote favoriet. De ervaren Amerikaanse ploeg is niet voor niets de nummer een van de wereldranglijst en won de afgelopen drie jaar de World Grand Prix, een indrukwekkend staaltje. Maar een Olympische titel behaalden de Amerikaanse vrouwen nog nooit. Daar moet de succescoach Hugh McCutcheon, die na zijn gouden succes met de mannen in 2008 overstapte naar de vrouwen, verandering in brengen. Mocht hij, geassisteerd door de vermaarde Karch Kiraly (Olympisch goud in zowel volleybal als beachvolleybal) het kunststukje met de Amerikaanse ‘ladies’ volbrengen, dan wordt hij de tweede coach die zowel met een mannen- als een vrouwenteam Olympisch kampioen wordt. José Roberto Guimaraes oftewel Zé Roberto, ging hem voor met de Braziliaanse mannen (1992 Barcelona) en vrouwen (Beijing 2008).
Na de Verenigde Staten zijn er een hele rits outsiders die loeren op een stunt en daar wellicht ook toe in staat zijn. Titelverdediger Brazilië kent een wisselvallige prestatiecurve de laatste jaren maar kan onder het licht van de Olympische ringen altijd wat extra’s. Rusland en Italië azen met een zeer ervaren ploeg ook op eremetaal terwijl het met China en Servië kan vriezen of dooien. Misschien wel de gevaarlijkste ploeg uit de tweede lijn is Turkije. Onder de al lange tijd in Turkije werkzame Braziliaanse coach Marco Motta heeft de ploeg de laatste twee jaar aangetoond tot grote hoogte te kunnen reiken, gezien het brons op zowel het laatste EK als de recente World Grand Prix.
Het vrouwentoernooi in Earls Court Exhibition Centre, met zes duels per dag, begint dus zaterdag 28 juli om 10.30u (Nederlandse tijd) met het duel Algerije-Japan. Meest interessante wedstrijd van de dag is de laatste, tussen Brazilië en Turkije, om 23.00u (Ned. tijd). De finale van de vrouwen is op zaterdag 11 augustus om 19.30u (Ned. tijd).
Klik hier voor het complete wedstrijdschema, de poules en de teams.
